Մոսկվան չի հավատում, որ Թուրքիան կգնար նման քայլի «Մենք իսկապես առանձնահատուկ լավ հարաբերություններ ունենք Թուրքիայի հետ, բայց այս դեպքում, ցավոք, հաստատվում են մեր մտավախությունները, որ ուկրաինացի զինվորականներին զենքի նման տեսակների մատակարարումը կարող է հանգեցնել շփման գծում իրավիճակի ապակայունացմանը», ասել է Կրեմլի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովը՝ մեկնաբանելով Թուրքիայի կողմից Ուկրաինային անօդաչու սարքերի մատակարարումը։ Նախօրեին, ըստ ուկրաինական զլմ-ների, Դոնբասում ուկրաինացի զինվորականներն առաջին անգամ ռուսական հրետանային կետի դեմ կիրառել են «Բայրաղթար» հետախուզական և հարվածային անօդաչու համակարգը։ Ռուսաստանը Դոնբասի ներկայացուցիչների հետ ստուգում է Ուկրաինայի կողմից թուրքական «Բայրաղթար» անօդաչու թռչող սարքի օգտագործման մասին տեղեկատվությունը, հայտարարել է ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Սկզբունքորեն, պատմությունը, իհարկե, պետք է ստիպի մտածել բոլոր նրանց, ովքեր հավանություն են տալիս Ուկրաինայի քմահաճ պահանջներին այն մասին, որ նա վաղը պետք է ընդունվի ՆԱՏՕ: Եվ, իհարկե, ստիպել մտածել նրանց, ովքեր զինում են Կիևի ռեժիմը, որը վերահսկվում է նեոնացիստների կողմից», ասել է նախարարը։ Հիշեցնենք, որ Էրդողանը հայտարարել էր, որ Կիևին զենք մատակարարելու մասին պայմանավորվածություններն ուղղված չեն երրորդ երկրների դեմ։ «Մենք անօդաչու սարքեր ենք վաճառում նրանց, ովքեր մեզ դիմում են... Այս գործարքը [Ուկրաինայի հետ] Ռուսաստանի դեմ չէ», վստահեցրել էր Թուրքիայի արտգործնախարար Չավուշօղլուն։ Ռուսաստանը նույն բանը ասում էր Հայաստանին, երբ Երևանից բողոքներ էին հնչում, թե ինչպես Հայաստանի ռազմավարական դաշնակիցը կարող է ժամանակակից հարձակողական զենք վաճառել Հայաստանի հակառակորդին։ …

Հայաստանում օրեցօր ավելի ու ավելի հաճախ է հնչում այն միտքը, թե մեզ միայն իշխանափոխությունը կփրկի։ Բայց արդյո՞ք միայն իշխանափոխությունը բավարար է, ու հենց որ այս ապիկարները հեռանան՝ բոլոր հարցերը միանգամից լուծվելու են։ Խնդիրն իշխանափոխության անհրաժեշտությունը չէ․ այս իշխանությունների յուրաքանչյուր օրը նորանոր սպառնալիքներ է ստեղծում Հայաստանի համար, և սրանց՝ օր առաջ հեռանալը բացարձակ առաջնահերթություն է։ Խնդիրն ընդամենը այն է, որ մեզանում, որպես կանոն, մարդիկ իշխանափոխություն են պահանջում ոչ թե այն պատճառով, որ տվյալ իշխանություններն, ասենք, երկիրը տարել են սխալ ուղղությամբ, այլ որովհետև իշխանափոխությունն ընկալում են որպես նրանցից վրեժ լուծելու միջոց։ 1998-ին, օրինակ, շատերը ցնծությամբ ընդունեցին պալատական հեղաշրջումը զուտ այն պատճառով, որ ուզում էին վրեժ լուծել «մութ ու ցուրտ տարիների» համար ու չէին ուզում լսել ո՛չ շրջափակման, ո՛չ պատերազմի, ո՛չ հաղթանակի մասին, ու թքած ունեին, որ էներգետիկ ճգնաժամը հենց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի օրոք է հաղթահարվել, ոչ թե հեղաշրջումից հետո։ Ավելի ուշ նույն այդ զանգվածը Քոչարյանի ու Սերժ Սարգսյանի հրաժարականն էր պահանջում ոչ թե այն պատճառով, որ նրանք սխալ ճանապարհ էին ընտրել՝ փորձում էին սառեցնել արցախյան հակամարտությունն ու պետության ռազմավարական ենթակառուցվածքներն էլ հանձնում էին Ռուսաստանին, այլ որովհետև ուզում էին վրեժ լուծել նրանց ազգուտակի թալանած միլիարդների համար։ Նիկոլ Փաշինյանն, ի դեպ, շատ լավ հասկացել էր դա, դրա համար էլ գնաց ոչ թե 2008-ի ճանապարհով (երբ …

Միքայել Մինասյան. Հանկարծակի «օբյեկտիվ» դարձածը Հեղափոխությունից հետո ակտիվացել են շատերը, դրանց թվում՝ քաղաքական ստվերից դուրս եկած Սերժ Սարգսյանի փեսա Միքայել Մինասյանը, որի անվան հետ էին կապում 2008 թվականից հետո իշխանական քարոզչական վերահսկողությունը: Մի քանի հոդվածներով աշխարհաքաղաքական տարբեր կենտրոններին մեսիջներ հղած Մինասյանն այս անգամ արձագանքել է Մարտի մեկի հետ կապված վերջին քննարկումներին և մասնավորապես՝ մարտի 1-ից առաջ սահմանից Երևան զինվորականներ բերելու հարցի վերաբերյալ թեժ բանավեճերին, որոնց կենտրոնում այս անգամ հայտնվել է ԼՂՀ ՊԲ հրամանատարի նախկին տեղակալ Սամվել Կարապետյանը: Եվ ահա մեր «հերոսը» հայտարարում է, թե վերջին 30 տարվա մեր հերոսների հանդեպ «վհուկների որս» է հայտարարվել, որի շրջանակներում էլ «թիրախավորվել է» Կարապետյանը: Եվ որպեսզի իր խոսքին անաչառություն հաղորդի, մեր «հերոսը» հայտարարում է, թե իր համար հավասարապես հերոսներ են Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը և Սերժ Սարգսյանը: Ընդհանրապես, քաղաքական դաշտը համահարթեցնելու, բոլոր գործիչներին հավասարեցնելու, մի նժարի վրա դնելու ջանքերը նոր չեն: Այսպես են արել և անում բոլոր նրանք, ովքեր, իրենց մտքին եղած քաղաքական մեսիջը տարածելու համար, փորձում են տպավորություն ստեղծել, թե իրենք որևէ մեկի կողմնակիցը չեն և կամ՝ բոլորին էլ նույն աչքով են նայում: Այսինքն, կեղծ օբյեկտիվություն են խաղում: Այս ամբողջ պատմության մեջ ապշելուն այն է, որ նույն բանն անում է ինքը՝ Մինասյանը: Ապշելու, քանի որ նա զարթնել ու հանկարծ որոշել է «օբյեկտիվ» դառնալ, …

Արդեն աջից ու ձախից ավելի հաճախ է բարձրաձայնվում, որ Ռոբերտ Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան զույգի և Նիկոլ Փաշինյանի կառավարման միջև այլևս տարբերություն չկա։ Համամիտ չեմ, ահագին տարբերություններ կան։ Վերոնշյալ զույգը նորանկախ Հայաստանի առաջին տարիների պատմությունը՝ հաջողություններն ու հաղթանակները, սեփականաշնորհում էր, անհաջողությունները վերագրում Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, իսկ Նիկոլ Փաշինյանի կեղծելու և խեղաթյուրելու հնարավորությունները լայնարձակ են՝ մի ողջ երեսնամյակ է նրա «ոտքերի տակ» ու ոնց ուզում է՝ կոխկռճում է։ Ճիշտ է, ինքն ասում է՝ ինքն էլ իրեն հերքում է, հետո իր հերքածը հաստատում է, հետո նորից է հերքում, հետո՝ միաժամանակ և՛ հերքում է, և՛ հաստատում է, բայց դե՝ կարիք չկա իրար խառնվելու, պրպտուն հեղափոխական է՝ հնարավորություն է տալիս «հպարտ քաղաքացիներին», որ իրենք կողմնորոշվեն, թե ո՛րը սուտ ասաց, ո՛րը՝ ճիշտ։ Պետության առաջին դեմքի լուսանկարների «պատադաջումն» առանձնակի դաժանությամբ քննադատող Նիկոլ Փաշինյանի վարչապետացումից հետո պարզվեց, որ ինքն էլ դեմ չէ՝ ընթացիկ «մեծ առաջնորդի» լուսանկարի բազմացմանը՝ դրանից բխող սովետահոտ հետևանքներով։ Բայց մի տարբերություն, այնուամենայնիվ, կա. Փաշինյանի ենթականերին իրենց գլխավերևներում շեֆի լուսապայծառ պատկերի մեխումը հոգու ճիչի արդյունք է, ոչ թե պարտադրանք՝ ի տարբերություն նախկինների։ Իսկ թե ինչու է բոլոր ՔՊ-ականների հրավառ հոգիները միաժամանակ ու միանման ճչացել, գիտությունը դեռևս չի պարզել այդ առեղծվածը։ Բայց կպարզի. հոգեբուժությունը նորանոր բարձունքներ է նվաճում՝ չվհատվեք։ Դե, ցուցարարներին քաշքշելը, ոստիկանատներ քարշ տալը «բարի, գեղեցիկ ավանդույթ» է, …

Երկիրը մի անգամ ճակատամարտ է շահել և չգիտի ինչպես վարվել այդ հաղթանակի հետ Գյուղերի, դաշտերի, ճանապարհների, մարդկանց ու անասունների շնչի վրա ծանրանում է ամռան երաշտի, աշնան անբերրիության, ձմռան անփողության ու գարնան անհեռանկարայնության թանձրացող մաղձը: Քաղաքների լուսաբացների ու իրիկունների սառը լույսի մեջ սարսռելիորեն ահռելի ու անտեր՝ վեր են հառնում տարիներ առաջ մեռած մեծ երկրի մեռած գործարանների ուրվականները: Անցյալի բետոնակուռ ու մետաղաձույլ ուրվականների, չքավորության գույն առած կվարտալների ստորոտներում՝ գժանոցի բակում մտահոգ ու աճապարանքով զբոսնող գժերի նման, հածում են զրկանքի համազգեստով մարդ արարածները: Այդ ուրվական-քաղաքների ուրվական-կվարտալների բնակիչները ապրում են որպես ուրվական-քաղաքացիները արդեն գոյություն չունեցող մի երկրի, և չեն ուզում հավատալ այդ երկրի չգոյությանը: Չեն հավատում, սպասում են հրաշքի և հավատում են, թե այդ չեղած երկրի՝ անհոսանք, անհումք, անփող, անշուկա թողած ավերակները մի օր կաշխատեն: Եվ ամեն մի քաղաքականացված ստահակ, ասպարեզ գալով, իր պարտքն է համարում նյարդերի կծիկ դարձած այս մարդկանց հոգին տակնուվրա անել, ամեն անգամ խաբելով, թե հնարավոր է, որ այդ ուրվականները մի օր շունչ առնեն: Մարդիկ հավատում են: Հետո դադարում են հավատալ: Հետո էլի հավատում են: Հետո դադարում են հավատալ… Այսպես՝ մի կողմից մեռնում են, մի կողմից քոչում են ընտանիքներով: Իսկ լածիրակների նորանոր ու նորածիլ բանդաներ, որ այդ երկրում կուսակցություններ են կոչվում, շարունակում են սնուցողին ու հարազատին կորցնելուց գլուխը կորցրած մարդկանց հոգին …

Իրանը հաստատում է Հայաստանի տարածք օտար ներխուժման հավանականությունը ՀՀ ԱԳ նախարարի հետ հանդիպումից հետո Իրանի ԱԳ նախարար Աբդուլլահիանը մեկնել է Մոսկվա՝ Լավրովի հետ բանակցություններ վարելու։ «Ակնկալում ենք, որ Ռուսաստանը կարձագանքի և զգայուն մոտեցում կցուցաբերի տարածաշրջանի երկրների սահմանների հնարավոր փոփոխությունների նկատմամբ», ԻՌՆԱ գործակալության փոխանցմամբ՝ լրագրողներին ասել է Աբդուլլահիանը: Նա ակնկալում է նաև, որ «Ռուսաստանը նույնպես զգայուն կլինի ահաբեկիչների առկայության և տարածաշրջանում սիոնիստական ​​ռեժիմի գործողությունների նկատմամբ»։ Իրանը այսպիսով վերահաստատում է Հայաստանի հարավի օկուպացիայի հավանականությունը, ինչն ավելի վաղ չէր բացառել Իրանի ԶՈՒ ցամաքային զորքերի հրամանատար, գեներալ Կիոմարս Հեյդարին։ Իրանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության՝ ՀՀ սահմանների վերաձևման և շրջանում ահաբեկիչների ու «սիոնիստական ռեժիմի» ներկայության վերաբերյալ կոշտ հայտարարություններից հետո Իրանի ԱԳ նախարարը բանակցություն է վարելու Հայաստանի մասնատման ու ինքնիշխանությունը վերացնելու ծրագրի գլխավոր նախաձեռնողի ու շահառուի՝ Ռուսաստանի ԱԳ նախարարի հետ։ Իրանի դեմ դեմարշը Բաքուն իրականացնում է Մոսկվայի առաջնորդությամբ, և դա Իրանում լավ գիտեն։ Բաքուն ՌԴ ռազմավարության մեջ հսկում է հայկական և իրանական ուղղությունները։ Բաքվի օկուպացրած շրջաններում ահաբեկիչների ու «սիոնիստական ռեժիմի» ներկայությունը, որն անհանգստացնում է Իրանին, նույնպես համաձայնեցված է Ռուսաստանի հետ։ Արցախյան 2020 թ․ պատերազմի ընթացքում սիրիացի վարձկանների ու ահաբեկիչների, ինչպես նաև «սիոնիստական ռեժիմի» ներկայության հարցում Կրեմլի ունեցած դերակատարությանը բազմիցս անդրադարձել ենք: Զուր չէ, որ Իրանի ԱԳ նախարարը Լավրովի հետ հանդիպմանը մտադիր է քննարկել նաև Աֆղանստանի իրավիճակը։ Ավելացնենք միայն, …

Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի գործարքի կնքումից հետո Ռոբերտ Քոչարյանը հրավիրել է մամուլի ասուլիս: Զանգեզուրի կոմբինատի պատմությունը անվանելով «կոռուպցիոն գործարքի բարձր պիլոտաժ», նա վստահեցրել է, որ ինքը կապ չունի այդ կոմբինատի հետ: Նա միաժամանակ նշել է, որ անհասկանալի է, թե ինչու է նման նվերը, և ինչու է բաժնետոմսերի կառավարումը փոխանցվում վարչապետի գրասենյակին, այլ ոչ թե ֆինանսների կամ էկոնոմիկայի նախարարություններին: «Սա ուղիղ մասնակցություն է խոշորագույն կոմբինատին և ֆինանսական հոսքերի հսկում»,- ասել է Ռոբերտ Քոչարյանը: Իրոք, հետաքրքիր է, թե ինչի համար է այս նվերը: Թեև Ռոբերտ Քոչարյանն ասում է, որ ինքը կապված չէ այս գործարանի հետ, սակայն այդպես էլ չբացահայտվեց, թե կոնկրետ ումից է Սեչինի խորհրդական Ռոման Տրոցենկոն գնել ԶՊՄԿ-ի բաժնետոմսերը: Այն, որ նախկին սեփականատերը թաքնվում է, հարցեր է առաջացնում: Բայց խնդիրը նույնիսկ այն չէ, թե ումից է այն գնվել և ինչու է հանձնվել վարչապետի աշխատակազմին: Բանն այն է, թե արդյոք կա քաղաքական դավադրություն այս գործարքի հետևում, և արդյո՞ք Հայաստանի ամենամեծ գործարանի բաժնետոմսերն այս դավադրության գինն են։ Լիտվայում Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է հնարավոր դավադրության պայմանների մասին: Նա հաստատել է, որ պատրաստ է Ալիևի հետ հանդիպմանը տանել ականապատ տարածքների քարտեզներ, և դրա դիմաց նրանից ակնկալում է գերիների վերադարձ: «Գերիների վերադարձը կապահովի որոշակի դրական ֆոն, որի վրա հնարավոր կլինի ավելի արդյունավետ հնարավորություններ ստեղծել սահմանազատման և սահմանագծման, …

Ռուսաստանի պաշտպանության փոխնարար Բուլգակովը այցելել է Ղարաբաղ։ Սա ռուս բարձրաստիճան պաշտոնյայի առաջին այցն է Բորիս Ելցինի 1991 թվականին Ստեփանակերտ կատարած այցից ի վեր։ Այն ժամանակից ի վեր Ռուսաստանից, ինչպես նաև այլ երկրներից, Ղարաբաղ են այցելել միայն խորհրդարանականներ։ Սակայն այդ այցերը միշտ պաշտոնական էին, իրավասության և ազգի ինքնորոշման իրավունքի ճանաչմամբ։ Պաշտոնական տեղեկություն այն մասին, որ Ստեփանակերտում փոխնախարարը հանդիպել է Արցախի իշխանությունների հետ, չկա։ Եվ սա պատահական չէ։ Արցախը այլևս ինքնորոշված, կամ «Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև վիճելի տարածք» չէ՝ Ռուսաստանն Արցախը ներկայացնում է որպես անիշխան մոխրագույն գոտի, անզոր և անդեմ բնակչությամբ, առանց բանակի և իրավազորության, որի հետ Մոսկվան կարող է անել այն ամենը, ինչ կցանկանա։ Ռուս փոխնախարարի այցը Ղարաբաղ, որը ռուսական RT պաշտոնական ալիքը բնութագրում է որպես սովորական այց «խաղաղապահների տեղակայման գոտի», տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ Արցախում անցկացվեց ռուսերեն լեզուն երկրորդ պաշտոնական լեզու ճանաչելու «օպերացիան»։ Բաքվի որոշ փորձագետների կարծիքով, որոնք համարվում են ոչ պաշտոնական խոսնակներ, Բաքուն կարող է ԵԱՀԿ ՄԽ ձևաչափում հարց բարձրացնել Լեռնային Ղարաբաղում ռուս խաղաղապահներին միջազգային ներկայացուցիչներով լրացնելու վերաբերյալ։ Ռուս փորձագետներն էլ ասում են, որ Մոսկվան նույն ձևաչափում կարող է բարձրացնել Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը։ Արդյոք կարգավիճակի հարցը «լծակ է» Մոսկվայի համար, և ի՞նչ կձեռնարկի Կրեմլը, եթե Բաքուն ուղիղ պահանջի դուրս բերել խաղաղապահներին, որոնք տեղակայվել են Լավրովի պլանի …

Պատմել եմ՞՞՞՞՞ Մի օր ձի եմ նստել, ես վախկոտ, ձիս՝ վախկոտ։ Ձիս կանգնել է ձորի բերանին, մանր քարերը գլորվում են, իմ ծնկները դողում են, ձիուս ծնկները դողում են... Ես ինչպես կարգն է իջնելիս՝ հետ եմ թեքվել, բայց ձիս չի ուզում առաջ գնալ։ Գլորվելուց շատ մոլորվելուց եմ վախենում, իսկ ընկերներս իրենց ձիերով արդեն ահագին առաջ են։ Մեկ էլ հետ մնացած մեկը որոշեց լավություն անել ու՝ ճյուղով ձիուս քամակին։ Սա կատաղեց, իջավ ձորը ու մի բան էլ ավել՝ թափով մտավ մոշուտ։ Վազում է, ես մի ձեռքով հազիվ հասցնում եմ թփերի փշոտ ճյուղերը հեռացնել, ու գլուխս իջեցնել, որ ծառերի ճյուղերը աչքս չմտնեն։ Մեկ էլ՝ դիմացը մի գերանոտ ճյուղ, լաաավ ցածր։ Ես մինչև փորձում եմ ձեռքիս փաթաթած սանձը քանդել, ձիս կանգնեց։ Էն է ուզում էի շունչս տեղը բերել, մեկ էլ սրիկան էլի վազեց, ու ճյուղի տակով գլուխը իջեցրած անցավ։ Ես արդեն պատկերացնում էի ոնց եմ մի ձեռքս սանձով փաթաթված քարշ գալիս ձիու կողքից... ճյուղը կոտրվեց ու մնաց ձիու վրա։ Տեսնել էր պետք՝ ես՝ խառը ֆեն արած երկար մազերով, ձիս՝ ոսկեգույն պառավ մը, աջ ձեռքս՝ լրիվ քերծված, մի հատ էլ մեծ ճյուղը հետներս կինո ենք սլանում...

Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշում 10 Մայիսի 2019, 521 - Ա «Նորմատիվ իրավական ակտերի մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծին հավանություն տալու և անհետաձգելի համարելու մասին Հիմք ընդունելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 109-րդ հոդվածը և «Ազգային ժողովի կանոնակարգ» Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական օրենքի 65-րդ հոդվածի 3-րդ մասն ու 73-րդ հոդվածը՝ Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը ո ր ո շ ո ւ մ է. 1. Հավանություն տալ «Նորմատիվ իրավական ակտերի մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության կառավարության օրենսդրական նախաձեռնությանը: 2. Հայաստանի Հանրապետության կառավարության օրենսդրական նախաձեռնությունը համարել անհետաձգելի և սահմանված կարգով ներկայացնել Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողով: